251. yalnız hiss edirəm, həm də elə belə yox sümüklərimə qədər. son illərin münasibətlərini başa düşə bilmirəm, ona görə də kənarda qalıram hamıdan. hər şeyi ucuzlaşdıran, az qala hər ay fərqli insanlara eyni sözləri deyən insanları görürəm, soyuyuram hamıdan. deyəsən mən aid deyiləm bu illərə, yeniliklərə də açığam halbuki, harada səhv edirəm başa düşmürəm. düzdür, hər fürsətdə birinə vurulmuram amma bəzən kimsə diqqətimi çəkir, elə bil yuxudan oyadan kimi silkəyir məni amma mən gözümü açmağa başlayan kimi yoxa çıxır, mən də düşünürəm ki, nəsə düz eləmədim yəqin. sadəcə düşünəndə ki, 30 yaşa yaxınlaşmağa başlayıram, bəlkə də ən gözəl illərimi tək keçirirəm, biri həyatıma girsə də bu yaşlarımı görməyəcək melonxoliyadan qurtara bilmirəm.